Manuel antonio 2

-Reizen is naar jezelf kijken tegen een andere achtergrond-

Dit weekend postte ik reeds een kort verslag over mijn weekend in het prachtige Manuel Antonio. Samen met 9 vriendinnen van de talenschool, vertrokken we op donderdagavond naar Manuel Antonio (klein dorp aan de pacifische kust). We hadden gepland om tot zaterdag te blijven en om dan al terug te gaan naar San José. Maar zoals ik al zei, plannen worden niet steeds gevolgd. Zeker niet hier, nu ik op 'reis' ben. En dit is helemaal geen probleem.

Dit weekend voelde ik mij een ander persoon. Zo blij dat ik de kans krijg een deeltje van de wereld te zien. Zo gelukkig als ik eens Spaans (voor hoever dit al lukt) kan praten tegen echte tico's en tica's (inwoners van Costa Rica). Zo opgelucht als ik na een lang gesprek met een tico, kan horen dat mijn Spaans niet slecht is. Dat ik mij goed kan verstaanbaar maken en dat ik veel kan begrijpen. Ooit al het gevoel gehad dat de kleinste zaken in het leven, het gelukkigst maken? Samenzijn met vrienden, vuurtje maken in het bos, aapje naar boven zien klimmen, nieuwe taal leren, cultuurverschillen ontdekken, typisch costaricaans eten proeven, opstaan van de warmte en beseffen dat ik nog 6 weken kan genieten van dit prachtige land. Super gewoon !

Ik heb het grootste deel van het weekend doorgebracht op het strand en dan vooral op mijn surfplank. Heb natuurlijk meer van mijn surfplank gevallen dan erop gestaan, maar het was leuk telkens opnieuw en opnieuw te proberen. Het leek mij ook belangrijk de mooie plaatsen in Manuel Antonio te zien. We maakten een wandeling door het dorp en gingen ook naar de kraampjes die er waren. Prachtige stranden, prachtige natuur en dieren, lieve en gastvrije mensen, goedkope maar enorm gezellige en leuke hostel.

De hostel waarin we verbleven ('Vista Serena'), was zodanig klein dat iedereen contact had met iedereen. Ik leerde dan ook veel nieuwe mensen en wereldreizigers kennen. Om maar een voorbeeld te geven: op de eerste avond die we doorbrachten in Vista Serena, praatte ik voor wel uren met personen uit Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Spanje, Verenigde Staten, Londen, ... Het gaf mij een super gevoel om samen met mensen vanover de hele wereld, te praten over hun plannen en die van mij (de meeste hadden wel al wat hun plannen aangepast, maar zo moet het zijn!). Daarnaast had ik ook enkele serieuze maar zeer leerrijke gesprekken met een paar vrienden die ik al wat beter ken. Ik heb gewoon het gevoel dat hetgeen ik hier meemaak, mij als persoon een beetje doet groeien. Deze ervaring zet mij aan het denken en zorgt ervoor dat ik een bredere kijk krijg op alles wat ik doe en wat belangrijk is in het leven. Dit is ook wat ik wil duidelijk maken met de stelling bovenaan mijn verslag. 'Reizen is naar jezelf kijken tegen een andere achtergrond'.

Ik heb het hier zo naar mijn zin. Maar de tijd gaat zo snel voorbij. Nog 6 weken te gaan. Wat zal ik snel terug naar België 'moeten'. Zou zo graag langer blijven, maar stiekem verlang ik ook wel een beetje naar het weerzien met moeke, vake, de zussen, mijn familie, mijn vrienden. Als ik eerlijk ben, ik mis jullie wel. Maar mijn ervaring hier is zoveel meer dan deze 2 maand weg. Ik wil iedere dag en ieder moment genieten. Wat een ervaring. Ik ben zo dankbaar. Bedankt moeke en vake !