Cultuurverschillen
Blijf op de hoogte en volg Eline
08 Augustus 2012 | Costa Rica, San José
-De cultuur is wat er overblijft als je alles vergeten bent wat je geleerd hebt.-
Nadat ik jullie schreef hoe mijn aankomst in Costa Rica was, wil ik jullie zeker wat meer vertellen over de cultuur hier. Ik wil aantonen dat het hier totaal anders is dan in België. De gewoonten van hier zijn niet te vergelijken met deze van bij ons. Dit is leuk en tegelijkertijd moeilijk. Het heeft te maken met het feit dat ik mij moet, en zeker ook wil aanpassen aan de gewoonten/de cultuur van hier. Om jullie een goed beeld te geven van hoe de mensen hier leven en denken, zal ik hieronder enkele verschillen opnoemen die er zijn tussen België en het prachtige Costa Rica.
1: De mensen zijn hier uitermate vriendelijk. Wanneer je over straat loopt hoor je vaak: 'Ola' (maar natuurlijk ook 'Chica, Mae, ...' koosnaampjes voor meisjes) Dit is helemaal anders vergeleken met in België. Wat mij vooral opvalt is dat deze aanspreking hier als enorm normaal wordt gezien. Iedereen begroet elkaar en het is leuk een spontane lach te zien op gezichten van voorbijhangers. Trouwens, de bevolking hier noemen ze ook wel ticos (mannelijk) en ticas (vrouwelijk). PRACHTIG. Dit doet mij spontaan lachen.
2: Maandag en dinsdag ging ik reeds naar school. De school heet CRLA (Costarican Language Academy). Om tot bij de school te komen is het nodig een bus te nemen. De rit duurt ongeveer 20 minuten en is al telkens een avontuur geweest. De manier waarop de bussen en autos hier rijden is onvoorstelbaar. Zonder claxon tel je hier niet mee in het verkeker. Met de busdeur open rijden is eerder regel dan uitzondering... Om jullie toch een idee te geven: Hier zijn geen rijstroken en al helemaal geen zebrapaden. Om als voetganger de straat over te steken moet je soms wel 5 minuten wachten. De bestuurders zijn enorm onoplettend en razen door de straten. Het is dus belangrijk uiterst voorzichtig te zijn. Daarom is er ook voortdurend 'getuut'. Is het niet omdat iemand een vreemd manoevre maakt op de straat, dan is het gewoon uit beleefdheid. Er wordt getuut van zodra men iemand ziet die men kent. En je moet weten, iedereen kent hier iedereen (bij wijze van spreken).
3: Om ervoor te zorgen dat de bus stopt, is het geen goed idee gewoon te zwaaien (dan zou de bestuurder immer gewoon terugzwaaien). Daarom is er hier een ander gebaar om de bus te laten stoppen. Het is de bedoeling dat je teken doet met je hand (zonder te zwaaien). Moeilijk uit te leggen op mijn blog natuurlijk.
4: Eenmaal op de bus, moet er betaald worden. Dit is meestal tussen 210 en 225 colones. Wat wil zeggen : ongeveer 0,30 €. Spotgoedkoop dus !
5: Ook in mijn gastgezin merk ik enkele verschillen met de standaard gezinnen in België. Hier is het de gewoonte dat de vrouw heel veel werk doet (om niet te zeggen al het werk). Het valt op dat 'Norma', mijn gastmoeder, zo goed als alles doet in het huishouden. Ze kookt, wast af, doet de was, kuist, ... Ook wanneer wij vragen of we kunnen helpen antwoordt ze telkens met een negatief antwoord. Ik zou graag helpen, maar dit is hier helemaal niet de gewoonte. 'Roman', mijn gastvader kijkt naar de Olympische Spelen, eet, drinkt koffie, ... Dit klink enorm ongewoon voor ons, maar hier is dit zo normaal. Ik pas mij dan ook aan en ik vind het niet heel erg dat ik hier geen afwas, ... moet doen :).
6: Het eten hier is enorm lekker. Toch is het ook helemaal anders als in België. Om maar een voorbeeld te geven: vanmorgen at ik een omelet met bonen en rijst. Vreemd toch als ontbijt? Maar superlekker !
7: ...
Ik ben er zeker van dat hier nog veel gewoonten heersen die ik nog niet heb opgemerkt. Ik laat jullie zeker af en toe weten hoe ik het hier stel en hoe het leven hier precies in elkaar zit. 1 iets moet je weten. 1 spreuk is enorm belangrijk voor alle inwoners van Costa Rica: 'Pura Vida'. Het is zelf zo erg dat je op elke vraag 'Pura Vida' kan/mag antwoorden. Wel makkelijk voor mensen als mij, die nog niet vlot Spaans kunnen spreken. Maar ik moet zeggen : het begint te lukken. Ik vind het een enorm mooie taal en het is leuk iedere dag bij te leren.
PURA VIDA !
Nadat ik jullie schreef hoe mijn aankomst in Costa Rica was, wil ik jullie zeker wat meer vertellen over de cultuur hier. Ik wil aantonen dat het hier totaal anders is dan in België. De gewoonten van hier zijn niet te vergelijken met deze van bij ons. Dit is leuk en tegelijkertijd moeilijk. Het heeft te maken met het feit dat ik mij moet, en zeker ook wil aanpassen aan de gewoonten/de cultuur van hier. Om jullie een goed beeld te geven van hoe de mensen hier leven en denken, zal ik hieronder enkele verschillen opnoemen die er zijn tussen België en het prachtige Costa Rica.
1: De mensen zijn hier uitermate vriendelijk. Wanneer je over straat loopt hoor je vaak: 'Ola' (maar natuurlijk ook 'Chica, Mae, ...' koosnaampjes voor meisjes) Dit is helemaal anders vergeleken met in België. Wat mij vooral opvalt is dat deze aanspreking hier als enorm normaal wordt gezien. Iedereen begroet elkaar en het is leuk een spontane lach te zien op gezichten van voorbijhangers. Trouwens, de bevolking hier noemen ze ook wel ticos (mannelijk) en ticas (vrouwelijk). PRACHTIG. Dit doet mij spontaan lachen.
2: Maandag en dinsdag ging ik reeds naar school. De school heet CRLA (Costarican Language Academy). Om tot bij de school te komen is het nodig een bus te nemen. De rit duurt ongeveer 20 minuten en is al telkens een avontuur geweest. De manier waarop de bussen en autos hier rijden is onvoorstelbaar. Zonder claxon tel je hier niet mee in het verkeker. Met de busdeur open rijden is eerder regel dan uitzondering... Om jullie toch een idee te geven: Hier zijn geen rijstroken en al helemaal geen zebrapaden. Om als voetganger de straat over te steken moet je soms wel 5 minuten wachten. De bestuurders zijn enorm onoplettend en razen door de straten. Het is dus belangrijk uiterst voorzichtig te zijn. Daarom is er ook voortdurend 'getuut'. Is het niet omdat iemand een vreemd manoevre maakt op de straat, dan is het gewoon uit beleefdheid. Er wordt getuut van zodra men iemand ziet die men kent. En je moet weten, iedereen kent hier iedereen (bij wijze van spreken).
3: Om ervoor te zorgen dat de bus stopt, is het geen goed idee gewoon te zwaaien (dan zou de bestuurder immer gewoon terugzwaaien). Daarom is er hier een ander gebaar om de bus te laten stoppen. Het is de bedoeling dat je teken doet met je hand (zonder te zwaaien). Moeilijk uit te leggen op mijn blog natuurlijk.
4: Eenmaal op de bus, moet er betaald worden. Dit is meestal tussen 210 en 225 colones. Wat wil zeggen : ongeveer 0,30 €. Spotgoedkoop dus !
5: Ook in mijn gastgezin merk ik enkele verschillen met de standaard gezinnen in België. Hier is het de gewoonte dat de vrouw heel veel werk doet (om niet te zeggen al het werk). Het valt op dat 'Norma', mijn gastmoeder, zo goed als alles doet in het huishouden. Ze kookt, wast af, doet de was, kuist, ... Ook wanneer wij vragen of we kunnen helpen antwoordt ze telkens met een negatief antwoord. Ik zou graag helpen, maar dit is hier helemaal niet de gewoonte. 'Roman', mijn gastvader kijkt naar de Olympische Spelen, eet, drinkt koffie, ... Dit klink enorm ongewoon voor ons, maar hier is dit zo normaal. Ik pas mij dan ook aan en ik vind het niet heel erg dat ik hier geen afwas, ... moet doen :).
6: Het eten hier is enorm lekker. Toch is het ook helemaal anders als in België. Om maar een voorbeeld te geven: vanmorgen at ik een omelet met bonen en rijst. Vreemd toch als ontbijt? Maar superlekker !
7: ...
Ik ben er zeker van dat hier nog veel gewoonten heersen die ik nog niet heb opgemerkt. Ik laat jullie zeker af en toe weten hoe ik het hier stel en hoe het leven hier precies in elkaar zit. 1 iets moet je weten. 1 spreuk is enorm belangrijk voor alle inwoners van Costa Rica: 'Pura Vida'. Het is zelf zo erg dat je op elke vraag 'Pura Vida' kan/mag antwoorden. Wel makkelijk voor mensen als mij, die nog niet vlot Spaans kunnen spreken. Maar ik moet zeggen : het begint te lukken. Ik vind het een enorm mooie taal en het is leuk iedere dag bij te leren.
PURA VIDA !
-
08 Augustus 2012 - 05:20
Lieve Sabbe:
Leuk beschreven. Bedankt dat je ons laat meelezen. Geniet verder van alle ontdekkingen en avonturen in die nieuwe cultuur. Forza! -
08 Augustus 2012 - 07:48
Stefanie Haeck:
Leuk om iets van je te kunnen lezen.Wij dus juist terug en Bali en daar is dat verkeer zeker met Costa Rica te vergelijken!Dus dat wordt dus voor u ook 2 maand zonder autorijden?Hoe is het weer daar eigenlijk?Ik verlang al naar je volgend verslag.Niet te veel last met het uurverschil?Dikke kus xxxx -
08 Augustus 2012 - 08:22
Marleen:
Dankjewel voor het vlot schrijven van je belevingen
Het is echt plezant om het te lezen en te voelen dat je niet zal spijten dat je zo een ervaring mag meemaken
Is het daar nu goed weer?
Zijn er daar kinderen in uw gastgezin?
op naar morgen om misschien weer een berichtje te krijgen uit costa rica!!!
groetjes vanuit het regenachtige st eloois vijve
Ignace en Marleen -
08 Augustus 2012 - 08:56
Tante Marie-Jeanne & . . . :
Dag Eveline
Leuk om lezen dat je nu al zoveel mogelijk van het leven van de Costaricanen probeert te weten en toe te passen. Leuk hé voor de mannen niksen, ja dat zijn we niet gewoon. Je zult nog wel ervaren dat ze goed kunnen drinken ook.
Wat is de juiste vertaling van Pura Vida zelf nog niet opgezocht.
Allez geniet ervan en stel het goed
Zeer veel liefs
Tante & Nonkel . . . -
08 Augustus 2012 - 10:36
Haeck-devos:
Dag eline,,
Het doet deugd van jou zoveel goed nieuws te horen; hier zo ver van jou ;leren we dus ook bij wat de cultuur en gewoonten betreft, echt interessant.
Wat een ervaring voor jou. Eén om nooit te vergeten.
We verlangen al nr volgd verslag ; maar we begrijpen wel dat je't daar druk hebt .
In elk geval denken we (opa en ik) heel veel aan jou en wensen je het allerbeste toe
Dank vr dit verslag, zo leven we echt mee mt jou
Veel liefs en xxx van
oma en opa -
08 Augustus 2012 - 11:46
Desimpelaere Noel:
Hallo Eline,
Hartelijk dank voor het doorsturen van zoveel nieuws.Wij zijn immers ook heel benieuwd te vernemen hoe U het daar stelt in uw nieuw leefmilieu.Dat moet nogal een verandering zijn in uw levensgewoonten.
Maar zo leert een mens vlugst vanal bij hé!
Het stemt ons heel gelukkig dat U zich zo goed aanpast.
Zitten er daar in Costa Rica ook mooie vogeltjes?Eens rondkijken wanneer U eventueel eens de natuur intrekt hé!
Verder het allerbeste en tot mails.
Nicole en Noel -
08 Augustus 2012 - 17:56
Yves Fourneaux:
Mooi verslag Eline, ik ben blij dat je reeds na enkele dagen deze verschillen hebt opgemerkt en er zullen er nog wel bijkomen. Als ik je iets mag aanraden is dat je volop van de natuur moet genieten in je vrije tijd. Bezoek enkele nationale parken zoals die van Turrialba of Irazú, beiden met een actieve vulkaan en dicht bij jou in de buurt. Ook het park "Los quetzales" waar je de wondermooie vogel met de gelijknamige naam kan bewonderen. Waar je iets langer tijd zal voor nodig hebben zijn de nationale parken "Tortuguero" aan de Caribische kust (wel regenkledij meenemen in deze tijd van het jaar) of "Manuel Antonio" aan de Pacific. En mocht je eens 2 tot 3 dagen tijd hebben, kom dan zeker maar eens naar Guanacaste om mij te bezoeken.
Geniet verder van dit prachtige land.
PURA VIDA
Tuanis Yves -
11 Augustus 2012 - 15:49
Tante Anne-Mie:
Hoi Eline
Wat moet dat een prachtig land zijn! Vooral die verschillende culturen en gewoonten zijn heel verrijkend.
Ik geniet er ook van! In gedachten reis ik soms met je mee,en het is zeer aangenaam om alles te kunnen lezen.
Tot je volgend berichtje en geniet er maar verder ten volle van.
Tante Anne-Mie -
24 Augustus 2012 - 12:51
Freija Van Dyck:
Super leuk! Mooi beschreven:) heb nog de tijd van je leven ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
