Costa Rica- algemeen

- Met verlangen als routekaart en mijn ziel als kompas.-

Al een hele tijd heb ik een droom. Nooit gedacht dat die droom uit zou komen. Ik had vaak het gevoel dat mijn droom te hoog gegrepen was, onmogelijk. Maar enkele maanden geleden, na vele gesprekken met mijn ouders, familieleden en vrienden, kreeg ik bevestiging : Mijn droom zou werkelijkheid worden. Nooit gedacht dat ik in de zomer van 2012, 2 maand in Costa Rica zou verblijven. En toch : op 4 augustus vertrek ik naar dit prachtige land. Gedurende 8 weken zal ik er verblijven in een gastgezin. De eerste 4 weken zal ik Spaanse lessen volgen in een internationale talenschool in de hoofdstad van Costa Rica, San Jose. Natuurlijk zal ik er ook uitstappen doen en sporten beoefenen.

De 4 weken daarna zal ik met mijn kennis van het Spaans aan de slag gaan als vrijwilliger op een project. Ik koos ervoor om mee te werken aan een sociaal project (bv. helpen in een weeshuis, kinderen verzorgen en helpen bij schooltaken, kinderen in een problematische opvoedingssituatie een betere leefomgeving bezorgen, leuke activiteiten aanbieden aan personen met een beperking,...). Het was ook mogelijk om vrijwilligerswerk uit te voeren op een natuurproject. Met oog op mijn ervaring en mijn interesses, koos ik toch voor een sociaal project. Welk project het precies zal worden of welk werk ik precies zal moeten (lees: mogen) doen blijft nog ongeweten.

Ik ben ervan overtuigd dat mijn verblijf daar en mijn bijdrage aan het project, goed aansluit bij de opleiding die ik volg. Ik heb nu reeds mijn 1ste jaar 'Orthopedagogie' achter de rug. Daar maakte ik kennis met de verschillende doelgroepen waarmee ik later -als opvoedster- zal mogen werken. Daarnaast volgde ik de vakken psychologie, filosofie, pedagogiek, enzoverder. De opleiding vind ik enorm leuk en ik verlang dan ook om aan de slag te kunnen gaan met kinderen of personen met een beperking. Denkend aan de ervaring die me te wachten staat (nieuwe cultuur leren kennen, Spaans leren spreken, kinderen helpen, ...), kan ik nu al niet meer wachten om te vertrekken. Toch ben ik mij er ook van bewust dat ik 2 maand alles hier in Belgie achterlaat. Wat zal ik jullie toch missen. MAAR, mijn droom zal uitkomen en ik ben enorm blij dat ik deze kans krijg. Het is nu of nooit.

Bedankt aan iedereen die mij steunt. Het doet deugd te weten dat vele mensen achter mij staan. En een speciaal woordje van dank aan mijn ouders, die ervoor zorgen dat mijn droom werkelijkheid kan worden!